Het grote nieuws van deze week is de terugkeer van Darko Anic. Kort even zijn, nu al spraakmakende carriere bij Gent overlopen. Anic kwam vorig jaar als de grote transfer van Yvan De Witte naar AA Gent. Hij tekende een tweejarig contrakt bij onze club. De bedoeling van het bestuur was duidelijk: Anic moest een topseizoen spelen, en zou dan, op zijn hoogtepunt van zijn kunnen, voor veel Euro's verkocht worden aan een buitenlandse club. Aanvankelijk leek alles goed te gaan: Anic speelde degelijk en pikte hier en daar een doelpunt mee. Hij miste echter een paar wedstrijden met visumproblemen en Patrick Remy begon Anic meer en meer te vervangen. In het defensieve spel van Remy paste Anic, die van nature niet graag ballen recupereert, niet echt. Langzaam kookte het potje bij Anic over. Na een zoveelste start op de bank vloog hij in de kranten uit tegen Remy. Enkele weken later mocht Remy zijn boeltje pakken en nam Herman Vermeulen over. Anic kreeg terug zijn basisplaats en speelde een dijk van een wedstrijd tegen Club Brugge. Maar op het einde van het seizoen zakte hij, net als de ganse ploeg, volledig weg.

Enter Jan Olde Riekerink. Bij een offensieve taktiek zoals die van de Nederlander zou Anic perfekt passen. Althans, dat dacht iedereen behalve Anic die zijn kat niet eens stuurde naar de eerste training. Anic was officieel vermist. Het bestuur werd het beu, en wou hem vervolgen wegens contraktbreuk. Anic wou een vrije transfer, maar kreeg die niet. Anic raakte in de clinch met Michel Lowagie en het einde van de voetballer Darko Anic leek bijna een feit.

Na twee wedstrijden werd al duidelijk dat Gent niet echt over een spelverdeler beschikte. Nasredine Kraouche kreeg de rol toebedeeld, maar hij lijkt niet echt in vorm te zijn. Het bestuur koos de meest voor de hand liggende oplossing: Anic werd teruggehaald en de plooien werden gladgestreken. Tot dusver de geschiedenis...de rest moet nog komen.

Het is wel duidelijk dat voor een speler met de kwaliteiten van Anic plaats moet zijn op de Belgische velden. In Moeskroen, waar we vorige zondag blij mochten zijn dat we slechts 2-1 de boot ingingen, werd het duidelijk dat er creativiteit op het middenveld nodig is. Anic kan dit brengen. Als aanvallende middenvelder schat ik Anic intrinsiek hoger in dan Alin Stoica. Stoica heeft wel de techniek, scoort geregeld maar kan moeilijk een wedstrijd openbreken voor zijn team. Anic kan dat wel, als hij daarvoor ruimte krijgt. Afwachten. Voorlopig traint Anic nog individueel en werkt hij volop aan zijn conditie.

In de ziekenboeg vinden we nog steeds Morten Pedersen terug. Ook Djima Oyawole, die met een knieblessure sukkelt, is nog enige tijd out.

Zaterdag krijgt Gent Charleroi op bezoek. Velen hadden opnieuw een kwakkelseizoen voor Charleroi voorspeld, maar de ploeg wist onder impuls van hun nieuwe trainer Etienne Delangre aangenaam te verrassen tot dusver. Bij Charleroi vinden we ook voor het eerst sinds langs Ronald Foguenne terug, die voorlopig blessurevrij is. Ik ben benieuwd of Jan Olde Riekerink wijzigingen gaat aanbrengen in de ploeg, want de prestatie tegen Moeskroen was wel erg zwak.