Acht jaar lang gaf hij het beste van zichzelf voor de Buffalo's. Acht seizoenen: dat is meer dan helden als Ole-Martin Aarst, Ahmed Hossam, Marc Degryse en Jerome Lempereur samen. Acht jaar: het geeft iemand het recht op de titel "Buffalo voor het leven". En als iemand die titel verdient, is het Edin Ramcic wel. Na jaren trouwe dienst bij Gent, kreeg Edin op 12 oktober een vrije transfer naar RWDM.

De geschiedenis leert ons dat acht jaar geleden Walter Meeuws trainer was bij de Buffalo's. Een angstaanjagende periode voor Gent, want Meeuws bakte er niet veel van. Hij bracht oudjes als Dirk De Vriese en Branco Karacic naar Gent, en deed onrechtstreeks teamspelers als Erwin Vandenbergh van de hand. Financieel kon de ploeg zich een aantal toptransfers veroorloven, zoals Alain De Nil. Bij de transfers zat toen ook Edin Ramcic, nobele Bosnische onbekende en omschreven als een centrale verdediger of libero. Het eerste wat me opviel bij Ramcic was zijn werkkracht: het bleek geen verfijnde voetballer te zijn, niet de man met een prachtige touch of een geweldige presence, maar iemand die bikkelde voor elke bal, iemand die je 3 keer moest voorbijgaan. En dat bleef Edin gedurende 8 woelige jaren bij Gent.

Tijdens het eerste jaar had Ramcic het moeilijk, net zoals iedereen onder het bewind van Walter Meeuws. Er werd continu geschoven in de ploeg, en aangezien Ramcic regelmatig als libero werd uitgespeeld, kreeg hij vaak de schuld voor een aantal tegendoelpunten. Maar zijn werkkracht en teamspirit behoedde hem van verder gevaar. Meeuws vertrok en Gent kon langzaam terug opbouwen.

Het volgende seizoen begon Ramcic met een schone lei, en hij dwong zijn plaats in de eerste 11 af. Ramcic werd dat seizoen een vaste waarde als centrale verdediger, ook omdat de concurrenten Bart De Roover en Dirk Van Gronsveld vertrokken waren. Ramcic kreeg meer dan positieve kritieken, en kreeg ook een selectie voor de Bosnische nationale ploeg (als ik me niet vergis). Ramcic kreeg ook naast het veld de steun van een aantal "streekgenoten": Thomas Vasov, Ivica Dragutinovic en doelman Savic kwamen dat jaar naar Gent. Maar als club was AA Gent aan de afbouw begonnen: voor de zoveelste maal op enkele jaren tijd werden de dure aanwervingen een gigantische flop en Gent kon geen Europees voetbal meer afdwingen.

Na drie seizoenen kwam Edins basisplaats terug in gevaar. AA Gent investeerde in jonge, Belgische talenten in de hoop deze verder te verkopen tegen winst. Kenny Verhoene kwam van Lovendegem als rasechte voorstopper en kreeg een basisplaats. Maar Ramcic knokte nog maar eens terug en speelde toch meer dan de helft van de competitiewedstrijden op zijn eigen manier: sober, werklustig, zonder op het voorplan te treden.

Maar ook de jaren vorderden ook voor Ramcic, en de schuchtere 23-jarige die nog veel krediet had en een optie op de toekomst was, werd 28 jaar en werd nog steeds niet als een vaste waarde beschouwd. Ramcic kreeg af en toe te horen dat hij misschien beter naar een andere club kon uitkijken, en ook Ramcic zelf vroeg zich dit vaak af. Maar hij protesteerde nooit: nooit riep hij in een interview dat hij een basisplaats moest hebben, nooit ging hij in duel met een trainer. Ramcic deed waarin hij het beste was: hard werken en vechten voor zijn plaats. En in de komende seizoenen, ondanks het feit dat hij "dure" kleppers als Tamas Szekeres, Emil Sterbal en Geri Cipi als concurrenten kreeg, speelde Ramcic toch weer ieder seizoen zijn wedstrijden.

Eind vorig seizoen kreeg Ramcic te horen dat hij mocht vertrekken of bij de B-kern moest trainen. Maar Ramcic bleef en even leek er zich een mirakel te voltrekken. Hij begon aan zijn achtste seizoen bij Gent, en even leek het erop dat Ramcic zelfs een basisstek ging verwerven in het systeem van Patrick Remy. Thomas Vasov raakte net voor de start van het seizoen geblesseerd en als centrale verdediger leek Ramcic de aangewezen persoon om Vasov te vervangen. Ramcic begon thuis tegen Paris Saint Germain en speelde een dijk van een wedstrijd. Maar Remy was nog aan het experimenteren en uiteindelijk werd Nenad Vanic een rij achteruit geschoven om een centraal duo te vormen met Geri Cipi. Ramcic was voor de zoveelste keer net niet goed genoeg voor de eerste elf, maar ook veel te goed om op de bank te zitten.

Ramcic stond bij Gent ook naast het veld bekend om zijn positieve ingesteldheid. Meermaals werd hij in de pers geprezen voor zijn inspanningen om nieuwe, buitenlandse aankopen op te vangen bij de Buffalo's. Ook van supporters hoorde je nooit een slecht woord over Ramcic. Het bestuur gaf Edin een vrije transfer naar RWDM, waar ze zijn diensten goed zullen kunnen gebruiken. Edin, spijtig dat je er niet meer bent, maar iedere Buffalofan wenst je het beste toe. Tot de volgende keer. Bezoeker of niet, het respect dat je in 8 jaar hebt opgebouwd, zal blijven.