AA Gent heeft zijn competitiestart niet gemist. Met een negen op negen staan we trots aan de leiding van onze vaderlandse competitie. Al onze zorgen van tijdens de voorbereidingen bleken ongegrond. Patrick Remy speelt helemaal geen defensief voetbal. Onze spitsen zijn bekwaam om doelpunten te maken. Darko Anic brengt een meerwaarde voor de ploeg. Maar het zijn vooral de spelers die voor de competitie afgeschreven waren die nu het verschil maken. Anders Nielsen, Alexandros Kaklamanos en Darko Anic maken het grote verschil.

Het verhaal van Anders Nielsen begint de vormen van een sprookje aan te nemen. De minzame Deen, die de voorbije seizoenen geplaagd werd door allerhande blessures en op een zijspoor raakte bij de Buffalo's, lijkt volledig terug de oude te zijn. Nielsen kwam dit seizoen terug naar Gent na een ommetje bij Omonia Nicosia en kreeg te horen dat hij in de B-kern conditie zou moeten opbouwen. In Gent geloofde men niet dat hij nog op zijn oude niveau zou kunnen terugkeren en dat hij voor een appel en een ei mocht vertrekken, indien er interesse was. Nielsen was er het hart van in, maar kon niet anders. Herman Vermeulen geloofde echter nog in Nielsen, en kon Patrick Remy overtuigen om de Deen terug in de A-kern op te nemen. Anders zat terug in de A-kern maar kwam tijdens de Intertoto campagne niet aan spelen toe. Tijdens de volgende oefenwedstrijden mocht Anders af en toe opdraven, maar deze partijen werden vaak verloren.

Nielsen had een groot voordeel: AA Gent had te kampen met een spitsentekort. Enkel Djima Oyawole zat als echte spits in de kern. Jerome Lempereur kon noch als spits, noch als rechterflankspeler overtuigen, Alexandros Kaklamanos was nog niet in beeld. En Nielsen kwam langzaam terug. In de eerste competitiewedstrijd tegen Sint Truiden mocht Nielsen invallen, kreeg onmiddellijk een mooie kans en invallersdoelman Schollen begin een penaltyfout op Nielsen. Nielsen had het "geluk" dat Kaklamanos met rood van het veld werd gestuurd, zodat het langzaam duidelijk werd dat hij de volgende wedstrijd in de basis zou starten. Tegen Moeskroen scoorde hij het enige doelpunt, en tegen Westerlo speelde hij een dijk van een wedstrijd met vier mooie doelpunten (waarvan 1 werd afgekeurd). Anders is terug, en de tegenstanders zullen het geweten hebben.

Ook Kaklamanos heeft een geweldige come back erop zitten. Vorig seizoen kreeg hij te horen dat hij als spits niet voldeed en dat Patrick Remy geen vertrouwen in zijn kunnen had. Kaklamanos ging terug naar Griekenland maar werd amper een week voor de start van de competitie terug opgevist door AA Gent. Patrick Remy maakte de verrassing compleet en zette de spits onmiddellijk in de basis om een aanvallende driehoek te vormen met de snellere Oyawole en tactisch genie Anic. Kaklamanos was de targetman, en deed dat met zo'n stijl dat hij zich onmiddellijk terug in een goed blaadje bij de fans nestelde. Kaklamanos kaatste, liep zich vrij en speelde goed in de combinatie. Helaas kreeg hij een domme rode kaart waardoor hij de volgende wedstrijd moest missen. Tegen Westerlo stond Kaklamanos terug in de basis, en deed hetzelfde als tegen Sint Truiden namelijk de perfecte targetman spelen. Helaas flakkerde zijn temperament weer op waardoor hij Mark Schaessens een por verkocht, opnieuw rood kreeg en nu tegen een schorsing aankijkt. Hij moet nu ook de strijd aangaan met Ahmed Salah Hosny, de nieuwe Egyptische spits. Maar als Kaklamanos dit niveau blijft halen, zal hij moeilijk uit de ploeg te spelen zijn.

En we mogen natuurlijk strateeg Darko Anic niet vergeten. Anic, uitgespuwd door de Verheyens bij Club Brugge, enfant terrible maar begenadigde voetballer, is een speler die de bal graag opeist. Hij ziet voetbal, en is eigenlijk een anachronisme: een echte nummer 10, een spelverdeler die beslissende passes geeft maar ook graag zelf scoort. Met een werkpaard als Matthieu Verschuere achter hem, lukt het voorlopig voortreffelijk. Anic tekende voor twee seizoenen en beseft dat dit zijn laatste kans is om naar een echt grote club te verkassen. Zijn motivatie is tweeledig : hij wil zich bewijzen om zich dan elders te kunnen bewijzen, maar dit seizoen kan enkel AA Gent er voordeel bij hebben.

Het zou fout zijn het succes op deze drie spelers te schuiven. Ook anderen hebben er goeie prestaties opzitten. Ibrahim Faye lijkt een certitude op links te worden. Matthieu Verschuere is sterkhouder op het middenveld die bij afwezigheid van Darko Anic ook een beslissende rol kan opeisen. En Gunther Schepens is bezig zich terug in de kijker te spelen. Op dit ogenblik kunnen we enkel genieten van het voetbal, en we mogen het rustig zeggen: we hebben een goede ploeg.