De voorbije jaren zijn heel wat spelers de revue gepasseerd bij onze geliefde club. Sommigen waren super, echte klasbakken, en kwamen soms gratis over. Anderen hebben veel gekost, en je kan je afvragen of sommigen onder hen niet beter postbode, piloot of geitenfokker geworden waren. Om de tijd in het tussenseizoen te doden, zal ik altijd de topmomenten van 2 ex-spelers in de spots zetten, op z'n Buffelstoots. Go...

Toegevoegd op 29 juli
Erwin Vandenbergh
Oordeel : TOP
Positie : Schaduwspits
Periode : begin jaren '90
Hoogtepunt carriere : Na drie grijze seizoenen bij Rijsel door iedereen afgeschreven, behalve door Rene Vandereycken. Werd op z'n 32ste topschutter (zonder de penalties te trappen) in de competitie en werd opnieuw Rode Duivel.
Achtergrond : Ik had het me in het begin van de reeks voorgenomen hem hier niet op te nemen. Iedereen kent mijn bewondering voor Erwin Vandenbergh. Ik ging eigenlijk met Jbari eindigen, voor de salto's. Of met Balenga. Of Vreven. Maar ik kon het toch niet laten. De laatste TOP uit de serie (een flop ga ik eenmalig niet maken) moet gewoon Vandenbergh zijn. De achtergrond werd grondig geschetst hierboven. De 32-jarige Vandenbergh kwam, dankzij Rene Vandereycken, terug naar Belgie na 3 magere seizoenen bij Rijsel, waar hij op het einde amper nog aan spelen toekwam. De meesten dachten dat hij wat kwam uitbollen in Belgie. En het leek ook zo...tijdens de oefenwedstrijden scoorde hij amper en kreeg slechte kritieken in de pers, die hun gelijk wilden halen. Een seizoen later was hij topschutter. Zijn fouriers waren natuurlijk niet mis: Viscaal, Balenga en Veyt...allemaal goed voor assists. Maar belangrijker was hoe Vandenbergh de doelpunten maakte. Vandenbergh is een van de meest misbegrepen voetballers in Belgie. Vaak werd gezegd: "hij staat daar wat vooraan, en dan zet hij soms een voet tegen de bal en dan verdwijnt die in de netten." Allemaal onzin, geschreven door mensen die hem niet hebben bezig gezien en enkel kennen van samenvattingen. Vandenbergh is een soort targetman...zet een mannetje in zijn rug gaat hij geen mooie dribbel doen maar verliest hij ook nooit de bal. Rustige controle, even zoeken naar de flanken en indien geen oplossing, de bal terug naar Dauwen. Heel simpel, maar Gent hield altijd balbezit met Vandenbergh aan de bal. Het was ook geen klungel die maar simpele doelpunten maakte...tegen Brugge, met de rug naar doel aan de penalty stip: controle met links, 180 graden draaien en met rechts in 1 tijd binnen...niet echt iets wat iemand zonder techniek kan, toch? Ha ja, ik vergeet het belangrijkste...elk schot en kopbal van Vandenbergh was binnen het kader (iets wat hem fundamenteel beter maakte dan Luc Nilis, vind ik). Vandenbergh speelde dus centraal als schaduwspits bij Gent. Hij raakte echter op het einde van het tweede seizoen geblesseerd...en toen Walter Meeuws Branko Karacic als centrale middenvelder wou uitspelen, waren Vandenbergh zijn dagen geteld, jammer genoeg. Ik denk dat ik het eerste seizoen van Vandenbergh slechts enkele wedstrijden gemist heb, en weet nog memorabele momenten. Bv. de eerste gele kaart uit de carriere van Vandenbergh op Beerschot omdat hij over de reklameborden sprong om een doelpunt te vieren. Tegen Cercle, waar hij de verdediging en keeper kon uitspelen en vanop enkele centimeter voor het doelpunt op zijn knieen dook en de bal binnenkopte. Ja, those were the days...maar het doelpunt tegen Brugge is waarschijnlijk het beste.

Toegevoegd op 17 juli
Sandy Martens
Oordeel : TOP
Positie : Spits, rechterflankspeler
Periode : eind jaren 90
Hoogtepunt carriere : Werd Rode Duivel in een periode waar Gent tegen de degradatie kampte.
Achtergrond : Ik weet het, voor velen zal hij wel Cindy Martens blijven, maar ze hebben hem dan ook nooit bij Gent bezig gezien. Gent, in volledige bezuiniging, ging zijn toevlucht zoeken in jonge spelers uit de lagere reeksen. In 4de, bij Brakel, vonden ze de lange Sandy Martens, een nobele onbekende. Tegen alle verwachtingen in speelde Martens in het eerste seizoen de meeste wedstrijden en werd hij een van de revelaties. Sandy kon werken...en eens hij op snelheid was (hij startte niet snel), was er vaak geen houden aan. In een periode waarin elke goeie Belgische spits leek af te haken (Nilis en co gingen naar het buitenland, Weber was fin-de-carriere), was Martens een verfrissende wind. In een povere ploeg was hij steevast de beste. Enkele seizoenen later werd hij op de rechterflank gedropt, en daar zorgde hij voor zowel assists als doelpunten. En er mag gezegd worden dat hij ons van degradatie heeft behoedt. En een lukratieve transfer naar Brugge was een extra plus, hoewel we nooit graag een goeie speler naar Club zien vertrekken.

Mario Witvrouwen
Oordeel : FLOP
Positie : Linkerwandelaar
Periode : midden jaren '90
Hoogtepunt carriere : Kempenzoon op doortocht bij AA Gent...
Achtergrond : Toen Westerlo nog in 2de klasse speelde, ging ik met mijn neef eens naar een wedstrijd kijken tegen Harelbeke. Bij Harelbeke viel 1 speler onmiddellijk op, een kleine spits die iedereen (incl. Thomas Caers) op regelmatige tijdstippen voorbijdribbelde. Deze spits zou nog in eerste klasse spelen en luisteren naar de naam Joris De Tollenaere. De andere speler, een flankspeler van Westerlo, liep de eerste 10 minuten van de wedstrijd ongeveer 20 keer de flank op en af tegen hoge snelheid. Daarna leek hij vermoeid te raken, en vermoeider en vermoeider, en zo zag je hem tegen het einde van de eerste helft niet meer. Deze speler was Mario Witvrouwen, en aangezien Gent dacht dat er een goeie transferpolitiek kon gevoerd worden met de betere spelers uit 2de klasse te kopen (cfr. het illustere duo Devreese - Vanderdonck), kochten ze ook Witvrouwen. In plaats van aan zijn fysiek te werken, ging het blijkbaar van kwaad naar erger. Zelfs bij het betreden van het veld leek hij dikwijls al moe, maar ja, een betaalde transfer moet natuurlijk spelen. Witvrouwen stond 2 seizoenen lang tussen basis en zijn verdiende bank...tot frustratie van velen. Daarna is Witvrouwen nog even in Nederland gaan spelen...yeah right.

Toegevoegd op 12 juli
Tony Herreman
Oordeel : TOP
Positie : linksback
Periode : midden jaren 90
Hoogtepunt carriere : Vier seizoenen lang blessurevrij, nooit vervangen geweest en zelfs een tijdje Buffalo-kapitein.
Achtergrond : Een verdediger van een goeie meterzestig, een afschuwelijk kapsel (kroezelkop met achteraan een gigantisch krullend afdak) en hij reed nog regelmatig met de motor. De voetballende versie van Snelle Eddy heeft ons echter een hele periode op de linksback rechtgehouden. Herreman had een derde long, en was niet te beroerd om deze te gebruiken. Nadat Gent eerst de luxe van Mark Verkuyl op de linksback kende, kwam daarna een periode met problemen op links. Herreman paste perfect in het plaatje. Het jammere is natuurlijk dat, op een periode waar Gent het geld nodig was, een Herreman snel verkocht was. Toch een model prof die ons vele (en vooral constante) diensten heeft bewezen.

Alain Denil
Oordeel : FLOP
Positie : Linkerflankspeler
Periode : begin jaren '90
Hoogtepunt carriere : Recordtransfer bij Gent. Rode Duivel, voor enkele keren. Had net als Herreman een afschuwelijk kapsel.
Achtergrond : Een van de grote mysteries bij Gent. Jean Van Milders, die dacht dat de miljoenen op zijn rug gingen groeien, wou kost wat kost Europees spelen. Dus wie haalde hij in...de winnaar van de Kristallen Bal, Alain Denil. Denil was bij Cercle Brugge uitgegroeid tot onmisbare pion op het middenveld (hij had de snelheid, Branko Karacic de techniek) en werd zelfs tot Rode Duivel gekozen. En dan kwam hij naar Gent. Hij zou dus DE patron op het middenveld moeten worden...en het enige dat we zagen was wat wapperend haar. Herreman liep maar op en af, (eigenlijk verkracht ik de waarheid nu want het was eigenlijk Geert Deferm, en die zou evengoed in de floprubriek mogen) maar Denil kwam, keek en deed niet veel deftig met de bal. De miljoenentransfer (als ik me niet vergis 60 miljoen BEF), en na 10 wedstrijden raakte hij op de bank om er niet meer af te raken. Allee, we hebben hem nog eventjes in Oostenrijk kunnen slijten, maar dat was het einde van het Den0l verhaal.

Toegevoegd op 10 juli
Ole Martin Aarst
Oordeel : TOP
Positie : spits
Periode : eind jaren 90
Hoogtepunt carriere : Topschutter in Gent, lukratieve transfer naar Standard Luik.
Achtergrond : De lange, stille Noor Ole Martin Aarst werd eerst door Anderlecht met grote trom binnengehaald om hun scorend vermogen te versterken. Aarst viel echter niet op...vele twijfelden aan hem maar dan kwam Trond Sollied naar Gent, en Aarst volgde. Velen waren een beetje wantrouwig, maar dan kwam snel verandering in. Gunther Schepens speelde zijn beste seizoen in een Buffalo-shirt en deelde assists uit. Aarst scoorde doelpunten aan de lopende band en werd topschutter. En zo werd er andermaal een speler voor een appel en een ei gekocht, en voor veel meloenen aan Standard Luik doorverkocht (waar hij aanvankelijk aanpassingsproblemen kende). Tussen haakjes, ook schitterend aan Aarst was zijn mentaliteit...altijd heel bescheiden, ook heel fair op het veld.

Valery N'Tamag
Oordeel : FLOP
Positie : Spits (naar 't schijnt)
Periode : begin jaren '90
Hoogtepunt carriere : De betere van Carsten Jancker, tijdelijk toch.
Achtergrond : Dit verhaal is gewoon slapstick eerste klasse. Het erge is dat het een waar gebeurd verhaal is. Stel je hebt de keuze tussen een kale, stoere, werkende Duitser als spits of een wendbare Afrikaanse speler. Wie kies je? (velen kiezen nu voor de tweede) Wacht even, klein detail...de Duitser noemt Carsten Jancker. En de Afrikaan Valery N'Tamag...Gent koos dus voor de laatste. N'Tamag speelde echter maar een handvol wedstrijden. Taktisch was het een dikke nul, meestal liep hij richting cornervlag om dan in te zien dat hij niet voor doel stond en dan maar de bal wild wegtrapte. Maar dat is niet erg...snel was hij ook niet echt. En zelfs dat zou niet erg zijn, want een speler als Igor Calo, die enkel en alleen een beetje positiespel had, scoorde af en toe een goal maar ook dat was aan N'Tamag niet besteedt. Een jaar of 2 waar hij vooral met de reserven aantraf en dan vertrok hij, om duistere oorden op te zoeken. Carsten Jancker ondertussen...ach, ik wil er niet aan herinnerd worden.

Toegevoegd op 2 juli
Dirk Medved
Oordeel : TOP
Positie : centrale verdediger
Periode : begin jaren '90
Hoogtepunt carriere : opgeroepen voor de nationale ploeg als Gentse verdediger…het is niet iedereen gegund.
Achtergrond : Ik moet oppassen dat ik niet elke speler uit het seizoen 89-90 in de toppers ga zetten. Maar Medved was andermaal een toptransfer. De Limburger kwam over naar Gent en veroverde onmiddellijk een basisplaats. In tegenstelling tot de bruuskere Peter Hallaert was Medved een elegante centrale verdediger, behoorlijk snel en goed met het hoofd. Twee seizoenen lang was hij niet uit de ploeg te denken (als dieptepunt kende hij wel de falikante wedstrijd met de 2 libero's tegen Ajax), en daarna betaalde Club Brugge een massaal bedrag voor Medved. Helaas kon Medved bij Brugge niet echt aarden, na enkele jaren vertrok hij naar Standard Luik waar een hardnekkige blessure zijn carriere veel te snel eindigde. Medved is nu uitbater van een Racing Genk café.

Dirk De Vriese
Oordeel : FLOP
Positie : libero (straatvechter als bijberoep)
Periode : midden jaren '90
Hoogtepunt carriere : evenveel kaarten als wedstrijden bij Gent.
Achtergrond : even wou ik Dirk De Vriese niet vermelden, aangezien zijn zoon Emmerik in onze kern zit. Maar het verhaal moet verteld worden. Walter Meeuws, duidelijk nog niet van modern voetbal gehoord, wou als opvolger van Michel De Groote en Dirk Medved een ervaren "libero" om de verdediging te leiden. Dus werd Dirk De Vriese van RWDM aangetrokken. De Vriese, op dat ogenblik al 35, was een libero die 20 meter achter zijn verdediging speelde en dan nog op snelheid "gepakt" werd. Maar hij had een geheim wapen, een afschuwelijke doodschop…en dat zou iedereen voelen die in zijn buurt kwam. Ter verdediging van De Vriese, hij probeerde zijn afgetakelde snelheid door inzet te compenseren…helaas liep er af en toe nog een scheidsrechter rond. De Vriese speelde een handvol wedstrijden in de heenronde (spijtig dat ik mijn oude statistieken niet meer heb), haalde 2 rode en ettelijke gele kaarten, en werd zo vlak voor de terugronde eindelijk op de bank geplaatst. Dat zinde De Vriese niet echt, die zijn ongenoegen dan ook bij elke gelegenheid ventileerde. Wat er daarna van De Vriese geworden is, mag Joost weten…Emmerik kan dit misschien wel vertellen. Het vreemde aan de komst van De Vriese was dat Walter Meeuws absoluut meer "klasse" wou binnenhalen…nu ja, Meeuws-logica is door Buffelstoot meestal niet te volgen.

Toegevoegd op 27 juni
Eric Viscaal
Oordeel : TOP
Positie : spits
Periode : begin jaren '90
Hoogtepunt carriere : Na de uitsluiting van doelman Petry wegens een professionele fout ging Viscaal in het doel staan. De tegenstander trapte de penalty en Viscaal redde knap. De lol kon niet op tegen Gent enkele minuten later een strafschop kreeg, waarbij Viscaal naar de overkant rende en gelijkmaker omzette.
Achtergrond : Na promotie eind jaren '80 haalde Gent de Nederlander Eric Viscaal binnen. Gedurende 3 seizoenen zorgde hij voor vuurwerk wegens diverse redenen. Hij vormde een ongelooflijk complementair duo met Erwin Vandenbergh: Viscaal ging een paar man voorbij en Vandenbergh had een subliem positiespel (en was zelf niet te verlegen om regelmatig Viscaal een assist te geven). Viscaal was klein, snel, had een knappe sleepbeweging, was arrogant en niet te verlegen om op belangrijke momenten een schwalbe uit te voeren in de 16 meter. En hij trapte de penalties ALTIJD binnen…met uitzondering van zijn laatste seizoen hier toen het van geen meter meer lukte. Daarna verhuisde Viscaal naar Nederland, met wisselend succes. In 2000 keerde hij terug naar Belgie, naar KV Mechelen, waar hij niet altijd een basisspeler was tot het seizoen 02-03. Ondanks financiele problemen bij Mechelen schitterde Viscaal terug in de eerste klasse. Na het faillisement verdween Viscaal van het toneel en ging hij als fin de carriere in derde klasse spelen.

Foeke Booy
Oordeel : FLOP
Positie : spits
Periode : midden jaren '90
Hoogtepunt carriere : Interview tijdens kampionsviering Club Brugge waar hij strontzat naar de microfoon van Carl Huybrechts staarde en het volgende interview gaf:
CH: En Foeke, hoe voelt het om kampioen te zijn?
FB (kwijlend en bijna kotsend) : … (doodse stilte, naar beneden starend)….jaaaaa.
Achtergrond : Eind jaren 80 en begin jaren 90 hadden ze bij Club Brugge altijd wel een superspits in huis die daarna naar een grote ploeg verkaste. Zo was er o.a. Papin, Frank Farina en nog enkele anderen. Brugge speelde al jaren hetzelfde systeem, met Van Der Elst als verdedigende middenvelder en Jan Ceulemans als beukende aanvaller. In de steun van de klassespits stond Foeke Booy, een rosse Nederlander die nog meer sproeten had dan ik. In een geode ploeg kan je zelfs van een matige speler een klassespits maken, en aangezien Gent midden jaren '90 toch geld genoeg had (hmmm???), gingen ze de 30-jarige Booy maar eens naar Gent halen, aangezien ze hun vorige spitsen (Viscaal, Vandenbergh, Balenga) van de hand hadden gedaan. Het mocht iets kosten heh. Ter verdediging van Club Brugge: ze hadden het licht gezien en hadden de beperkte Booy al vervangen door targetman par excellence Rene Eyckelkamp. Resultaat : niet veel….ECHT niet veel. Booy leed aan het "John Van Loen"-syndroom en kreeg dus een basisplaats in het begin van het seizoen…algauw tot ieders frustratie. Booy kreeg bij Gent geen aanvoer van het middenveld en kon zelf geen kansen creeren. Al gauw werd hij de schietschijf van het publiek. Na 1 seizoen is hij vertrokken naar Nederland, waar hij nu coach is. Het kan verkeren…