Gaat het Belgische voetbal achteruit? Nee, het loopt achteruit. Of nog niet dankzij deze personen...
1. Vincent Kompany : Soms arrogant en nonchalant, maar je kan niet ontkennen dat deze verdediger een van de grootste klasbakken is die Belgie al gezien heeft. Moet eigenlijk zo snel mogelijk naar het buitenland. Kan alles, en zelfs op zijn zwakke punten is hij nog bij de beste drie in Belgie.
2. Serge Conceicao : De Portugese ex-international is een luiaard maar kan zich dat veroorloven. Prachtige techniek, uitstekende voorzet en je vraagt je af wat zo'n speler in de Belgische competitie komt doen.
3. Kevin Vandenbergh : noem me gerust bevooroordeeld over deze keuze. Mijn bewondering over vader Erwin heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken en je ziet waar de kleine zijn opleiding haalt. Geen snelheidswonder, geen 2 meter en 10, gewoon bal aannemen en binnen het kader trappen. En zo word je wel eens topschutter (nu nog de penalties nemen).
4. Kabouter Eddy : de creatie van GBA-coach Brys is voorlopig de enige 21ste eeuwse legende die ontstaan is in Belgie. Genoemd naar een zekere voorzitter om de spelers op te naaien, komt de kabouter af en toe nog eens onverwacht uit de hoek (of beter, het opbergkastje van Carl Hoefkens). En wie weet wat deze stoute kabouter allemaal doet met Hoefkens' vrouw?
5. Jacky Mathijsen : was al een behoorlijke keeper maar als trainer brengt hij het er uitstekend van af. Deed het goed bij Sint-Truiden, redde Charleroi en bracht ze dan dicht bij Europees voetbal met een verzwakte kern. Dan ken je je vak!
6. Mbark Boussoufa : klein dribbelwonder dat z'n kunsten bij Ajax en Chelsea leerde, en dan als bij wonder hier bij Gent neerstreek. Efficient zijn zijn akties nog niet, maar het is een speler waarvoor je naar een stadion komt.
7. Ivica Dragutinovic : is bijna een volwaardige Belg. Kan zowel op links als centraal uit de voeten. Soms een enorme etter op het veld maar is wel een natuurlijke leider geworden bij Standard en een van de meest vervelende tegenstanders die je als aanvaller kan hebben.
8. KV Mechelen: het leeft nog steeds achter de Kazerne. Je moet het maar doen: naar derde afzakken en dan een gans legioen fans voor je winnen. Hoedje af voor Uyterhoeven en de andere initiatiefnemers die laten zien dat voetbal meer is dan een enkeling die wat geld geeft aan een club.
9. Matthieu Verschuere : kleine verdedigende middenvelder die onder Leekens (ten onrechte) zijn plaats verloor en moest vertrekken. Opbouwend van enorme waarde en een prachtige professionele mentaliteit. De mannen van Waregem zullen er tevreden mee zijn.
10. Rene Vandereycken : brengt Genk naar Europees voetbal en wordt ontslagen. Blijft toch een van de beste trainers in Belgie. Vooral tegen topploegen komt hij vaak als de slimste voor de dag.
Helaas, af en toe draait je maag 5 keer om, je speeksel smaakt zuur en je krijgt migraine van...
1. Jos Vaessen : het Jean-Marie-Pfaff-gehalte van de Genkse voorzitter wordt iets te hoog. Onzinnige uitspraken alsof hij alleen heerst over de voetbalwereld, zijn vete met Vandereycken, etc. Komt er nog bij dat hij steeds bibberend als iemand die 2 flessen J&B opheeft voor de camera staat.
2. Aime Antheunis : begon als bondscoach met goede ideeën: zorgen voor jeugddoorstroming, vertrouwen geven aan een vaste groep, etc. Het klonk zo mooi! De realiteit: kwakkelvoetbal met een wisselende groep, een aantal spelers die steeds moeten spelen, en een gemist WK.
3. Hugo Broos : Heb het nooit niet voor den Brugo gehad, maar na vorig seizoen is hij toch wel definitief in deze lijst belandt. Valt vooral op door zijn slechte communicatie en krijgt zo, bij elke club, vroeg of laat iedereen tegen.
4. Tristan Peersman : de man brengt me aan het lachen. Zijn scheve mond, loenzende blik, domme uitspraken. Doet me denken aan een keeper uit de laagste afdeling van het cafevoetbal die mag meedoen omdat zijn vader in de kantine aan de koffieautomaat staat. Enkel heeft deze de pretentie van de beste ter wereld te zijn.
5. Yves Vanderhaeghe : ooit nog in mijn top-tien. Maar het is een West-Vlaming die volgens mij aan de pillekes van Johan Museeuw heeft gezeten. Te veel pretentie op latere leeftijd, altijd zagen, en kan toch nog geen deftige pass geven. Ik wacht op het moment dat hij over zichzelf in de derde persoon begint (zie een zekere wielrenner J.M.)
6. Olivier Deschacht : zo mogelijk nog irritanter dan Gert Verheyen. Op voetballend vlak enorm beperkt maar beschouwt zich toch als beste linksback in Belgie. Een lesje in nederigheid zou hem welbevallen. Kan hij natuurlijk altijd bij mij komen volgen, dan mag Ann Van Elsen voor mij mijn lievelingspasta koken.
7. Roger Lambrechts : Den dikke Lambrechts van Lokeren mag niet ontbreken in dit lijstje. Negentiende eeuwse principes waarbij voetballers in zijn club geen rechten hebben...uit deze tijd.
8. Johan Vermeersch : Uit de serie zotte voorzitters. Denkt ook dat hij wat meer mag dan een gemiddelde werkgever en heeft bovendien een vreemd haarstukje op z'n schedel geplakt.
9. Gert Verheyen : geen flop tien zonder Hert, huppel-huppel, dartel-dartel, ten minste zo lang hij niet stopt met voetballen. Nu ja, voetballen, heeft hij dat ooit gedaan?
10. (deze plaats blijft tijdelijk voorbehouden...ongetwijfeld komt er dit seizoen nog iemand bij!)